Dlaczego większość z nas jest po trochu jednym i drugim i dlaczego to ma znaczenie?
Historie o superbohaterach są bardzo popularne. Mogą zaintrygować nas wszystkich. Jednym z powodów jest to, że mogą odzwierciedlać nasze życie, a może nasze życzenia, a jednak superbohater nie jest zbyt podobny do nas, abyśmy nie identyfikowali się z postacią.
Autorzy superbohaterów rozumieją to bardzo dobrze i wbudowują w swoją pracę dużo psychologii.
Bardzo dobrym przykładem jest Spiderman.
Bez kostiumu Peter Parker jest skromną, nieco dziwaczną osobą pełną wątpliwości i niepokojów, która chciałaby być inna. Nie tylko dlatego, że może rozmawiać ze swoją „sympatią”. Nietrudno pomyśleć, że Spiderman jest wrażliwy psychicznie pod wieloma względami. Wydaje się, że czuje każdą nierówność na drodze przez życie.
Przypadkowe spotkanie z pająkiem zmieniło sytuację. Nagle nabiera atrybutów, które pozwalają mu być kimś więcej niż był wcześniej. Mimo to potrzebuje kostiumu, aby zamaskować to, kim jest. Za tym myśli inaczej, a jego dynamiczne działania to odzwierciedlają.
Teraz jest gotowy na wyzwanie, jest pewny swoich umiejętności – zwłaszcza swoich nowych, dowcipnych umiejętności interpersonalnych. Nie ma żadnych hamulców – ma poczucie własnej wartości i ma poczucie celu, które wspiera, idąc o krok dalej.
Możemy to podsumować w ten obraz:
Pierwsze pytanie brzmi, w jakim stopniu Peter Parker odpowiada w ten sposób. Przeważnie jest po drugiej stronie obrazu.
Czy możemy się z tego czegoś nauczyć?
Cóż… jest mityczny. To nie jest prawdziwe. Ale wielu będzie identyfikować się z aspektami osobowości Petera Parkera i będzie się zastanawiać, czy jest tu wskazówka, co mogą zrobić, aby być bardziej odpornymi psychicznie, a przez to być może być bardziej skuteczni lub cieszyć się lepszym samopoczuciem.
I w pewnym sensie tak jest. Jeśli ktoś jest świadomy tego, jakie aspekty jego odporności psychicznej można z pożytkiem rozwinąć i chce to zrobić, może.
Z drugiej strony, jeśli dzięki samoświadomości jednostka jest zadowolona z bycia tym, kim jest (i mogą być ku temu dobre powody), może nauczyć się przyjmować zachowania, które przychodzą bardziej naturalnie do bardziej trudnych psychicznie, gdy jest to potrzebne.
W efekcie założenie mentalnego kostiumu, aby stać się naszą własną wersją superbohatera. Skuteczne adaptowanie i przyjmowanie podejść i działań, które pozwalają nam być najlepszą wersją siebie, jaką możemy być.
I to jest zupełnie normalne.
Wstydziłem się siebie, kiedy zdałem sobie sprawę, że życie to impreza kostiumowa i wziąłem w nim udział z moją prawdziwą twarzą – Franzem Kafką
Jak zauważył znany pisarz Franz Kafka: życie było jak impreza kostiumowa, czasami warto i stosownie było nosić maskę. Niektóre z jego zmagań dotyczyły radzenia sobie z życiem, jednocześnie odsłaniając wszystko – „moją prawdziwą twarz”.
Co ciekawe, Kafka słynął z pism, które łączyły realizm z fantastyką. Wątpił również w swoje umiejętności do tego stopnia, że zniszczył 90% swojej twórczości, ponieważ uważał, że nie jest wystarczająco dobra. Nigdy się nie dowiemy co to były za utwory.
Sercem tego wszystkiego jest samoświadomość tego, jak podchodzę do życia w moim umyśle.
Mamy teraz ramy dla zrozumienia tego – 8-czynnikową koncepcję odporności psychicznej.
Dzięki refleksji, często prowadzonej przez trenera lub współczującego menedżera, możemy określić, co działa dla nas, a co nie i zidentyfikować drogę naprzód, która optymalizuje proces dla nas.
Możemy nie stać się superbohaterami, ale mamy dostęp do supermocy – samoświadomości na temat naszej odporności psychicznej.
Oryginalna treść artykuły w języku angielskim pochodzi ze strony
Tłumaczenie: Dominika Westfal